فیلم عیادت اکبر عبدی از امین آقا فرزانه در بیمارستان + بیوگرافی
فیلم عیادت اکبر عبدی از امین آقا فرزانه در بیمارستان به همراه بیوگرافی اش را در ادامه این بخش از کاشمر سلام مشاهده می کنید، با ما همراه باشید.
فیلم عیادت اکبر عبدی از امین آقا فرزانه
در ویدئویی که اخیراً منتشر شده، اکبر عبدی، بازیگر محبوب سینما، به دیدار امین آقا فرزانه، یکی از لوتی‌های قدیم تهران، رفته است.
این دیدار که در فضای دوستانه‌ای صورت گرفته، نشان‌دهندهٔ احترام و محبت میان این دو چهرهٔ شناخته‌شده است.
امین آقا فرزانه، معروف به «شاهزاده لاتی ایران»، در گذشته از چهره‌های سرشناس محلهٔ شهر ری بود.
او پس از سفر معنوی به کربلا، زندگی جدیدی را آغاز کرد و به فعالیت‌های خیرخواهانه‌ای مانند کمک به دختران بی‌بضاعت، یتیم‌داری و میانجی‌گری در پرونده‌های قضائی پرداخت.
بیوگرافی اکبر عبدی
اکبر عبدی آقاباقر، متولد ۴ شهریور ۱۳۳۹ در محله نازی‌آباد تهران، یکی از تاثیرگذارترین و محبوب‌ترین بازیگران سینما، تلویزیون و تئاتر ایران است.
او به واسطه توانایی خارق‌العاده در ایفای نقش‌های متفاوت، به ویژه در ژانر کمدی، به عنوان “مرد هزارچهره سینمای ایران” شناخته می‌شود؛ بازیگری که چهره‌اش، صدایش و بدنش می‌تواند هر نقشی را زندگی کند: از کودک و نوجوان گرفته تا پیرزن و سیاست‌مدار!
کودکی و خانواده اکبر عبدی
اکبر عبدی در خانواده‌ای نسبتاً پرجمعیت متولد شد.
پدرش اصالتی آذری داشت و از روستای آقاباقر اردبیل به تهران آمده بود. مادرش نیز اهل تهران و خیاطی زبردست بود.
عبدی پنج فرزند خانواده بود که یکی از برادرانش در دوران دفاع مقدس به شهادت رسید.
علاقه عبدی به بازیگری از سنین پایین در او شکل گرفت.
در حدود ۱۲ سالگی، با تشویق مادرش «سادات خانم»، وارد کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در محله نازی‌آباد شد؛ مکانی که بعدها سکوی پرتاب بسیاری از استعدادهای هنری شد.
او همزمان با نوجوانی در حرفه‌هایی مانند تراشکاری و قالب‌سازی نیز کار می‌کرد، اما شور درونی‌اش برای بازیگری او را به سمت صحنه کشاند.
آغاز فعالیت حرفه ای اکبر عبدی
اکبر عبدی از هنرجویان مدرسه هنر و ادبیات صدا و سیما بود و از همان‌جا مسیرش به سوی دنیای تصویر هموار شد.
نخستین حضور حرفه‌ای‌اش در تله‌تئاتر «سنجاب‌ها» در سال ۱۳۵۹ اتفاق افتاد.
سپس با مجموعه «مثل‌آباد» وارد قاب تلویزیون شد، اما شهرت اصلی او از سریال «باز مدرسم دیر شد» (۱۳۶۲) آغاز شد که برای گروه کودک و نوجوان ساخته شده بود.
حضور متفاوت و صمیمی او در این برنامه، عبدی را به چهره‌ای آشنا برای مخاطبان نسل دهه ۶۰ تبدیل کرد.
ورود اکبر عبدی به سینما و اوج شهرت
اکبر عبدی نخستین بار در سال ۱۳۶۳ با فیلم «جنجال بزرگ» پا به عرصه سینما گذاشت.
اما بازی درخشان او در فیلم جاودانه «مادر» به کارگردانی علی حاتمی در سال ۱۳۶۸، او را به نقطه اوج رساند.
او در این فیلم نقش پسر ساده‌دل و احساساتی خانواده را بازی می‌کرد؛ نقشی که برایش سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را به ارمغان آورد.
پس از آن، بازی در فیلم‌های «هنرپیشه» (محسن مخملباف، ۱۳۷۱) و «آدم‌برفی» (داوود میرباقری، ۱۳۷۳) نشان داد که عبدی چقدر می‌تواند در قالب‌های متفاوت بدرخشد.
او در “آدم‌برفی” نقشی زنانه ایفا کرد که اجرای آن نیاز به ظرافتی ویژه داشت.
این فیلم اگرچه مدتی توقیف بود، اما بعدها تبدیل به یکی از ماندگارترین آثار تاریخ سینمای ایران شد.
استعداد بی نظیر اکبر عبدی در تغییر چهره و نقش
ویژگی منحصربه‌فرد اکبر عبدی، قدرت بالای تطبیق‌پذیری‌اش با نقش‌های متفاوت است.
چه در قالب یک کودک درون‌گرا، چه یک پیرزن ساده‌دل، چه یک خلافکار کمدی یا معلم سخت‌گیر، او می‌تواند با گریم، صدا و حرکات بدنی خود، کاملا دگرگون شود.
او از معدود بازیگرانی‌ست که بارها در قالب شخصیت‌های زن ظاهر شده و با هنرنمایی‌اش تحسین منتقدان و تماشاگران را برانگیخته است.
زندگی شخصی اکبر عبدی
اکبر عبدی با نینا قاسمی (دختردایی محمدرضا شریفی‌نیا، بازیگر شناخته‌شده) ازدواج کرده و حاصل این زندگی مشترک یک دختر به نام المیرا عبدی است.
المیرا نیز در مقاطعی وارد عرصه بازیگری شده و تلاش کرده راه پدر را دنبال کند، هرچند فعالیتش محدودتر بوده است.
اکبر عبدی به فوتبال علاقه‌مند است و از طرفداران تیم استقلال تهران محسوب می شود.
با این حال با شوخ‌طبعی خاص خود همواره احترام ویژه‌ای نیز برای هواداران پرسپولیس قائل بوده است.
بیماری و عمل پیوند کلیه اکبر عبدی
در سال‌های میانی دهه ۱۳۹۰، رسانه‌ها از بیماری دیابتی عبدی و نارسایی کلیه‌اش خبر دادند.
وضعیت جسمی او رو به وخامت گذاشت تا جایی که مجبور به انجام عمل پیوند کلیه شد. خوشبختانه عمل با موفقیت انجام شد و عبدی با همان روحیه و شوخ‌طبعی خاص خود، به صحنه بازگشت و فعالیت‌های هنری‌اش را ادامه داد.
جوایز و افتخارات اکبر عبدی
اکبر عبدی در طول چهار دهه فعالیت هنری، جوایز متعددی کسب کرده است:
سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای فیلم مادر – جشنواره فجر ۱۳۶۸
سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای فیلم خوابم می‌آد – جشنواره فجر ۱۳۹۰
نشان درجه یک فرهنگ و هنر (معادل مدرک دکتری) – ۱۳۹۲
کاندیدای بهترین بازیگر مرد جشن خانه سینما برای فیلم طبل بزرگ زیر پای چپ
برگزیده جشنواره دفاع مقدس برای فیلم ما هنوز زنده‌ایم
گردآوری: کاشمر سلام
