درگذشت سید داریوش مصطفوی 10 مرداد 1404 + علت فوت
درگذشت سید داریوش مصطفوی 10 مرداد 1404 به همراه علت فوت این بازیگر را در ادامه این بخش از کاشمر سلام می خوانید، با ما همراه باشید.
درگذشت داریوش مصطفوی
سید داریوش مصطفوی، چهره پیشکسوت و تأثیرگذار فوتبال ایران، در شامگاه جمعه ۱۰ مرداد ۱۴۰۴ در سن ۸۱ سالگی درگذشت.
علت مرگ او سرطان لوزالمعده (پانکراس) اعلام شد که پس از یک دوره طولانی شیمی درمانی، او را از پا درآورد.
جامعه فوتبال ایران با انتشار پیام‌های تسلیت از سوی فدراسیون فوتبال، باشگاه‌های بزرگ، و چهره‌های سرشناس ورزشی، به این ضایعه واکنش گسترده‌ای نشان دادند.
مرگ او نه‌فقط پایان عمر یک مدیر ورزشی، بلکه پایان عصری در تاریخ فوتبال ایران تلقی شد.
پیکر او در مراسمی با حضور اهالی ورزش و خانواده‌اش به خاک سپرده شد.
زندگینامه و دوران آغاز داریوش مصطفوی
داریوش مصطفوی در ۱۷ شهریور ۱۳۲۳ در تهران به دنیا آمد.
او از نوجوانی به فوتبال علاقه‌مند شد و خیلی زود به صورت حرفه‌ای وارد این عرصه شد.
اولین تیمی که در آن بازی کرد، «تهران‌جوان» بود.
استعداد و تلاش او خیلی زود توجه تیم‌های بزرگ‌تر را جلب کرد و به تیم تاج (استقلال فعلی) پیوست.
دوران نوجوانی و جوانی‌اش را با تمرین، بازی و رشد در سطوح مختلف فوتبال ایران سپری کرد.
دوران بازیگری داریوش مصطفوی
مصطفوی به‌عنوان مهاجم بازی می کرد و سال‌های زیادی را در سطح اول فوتبال ایران گذراند.
در تیم‌های تهران‌جوان، تاج، عقاب تهران و پرسپولیس بازی کرد.
یکی از درخشان‌ترین بازی‌هایش، مسابقه‌ای بود که پنج گل به تیم بانک ملی زد.
او همچنین در دهه ۱۳۴۰ به تیم ملی ایران دعوت شد و در مسابقات المپیک ۱۹۶۴ توکیو نیز حضور یافت.
اگرچه تعداد بازی‌های ملی‌اش زیاد نبود، اما حضورش در سطح بین‌المللی نشان از توانایی بالای او داشت.
وی یکی از معدود فوتبالیست‌هایی بود که هم برای استقلال و هم برای پرسپولیس بازی کرد.
دوران مدیریتی داریوش مصطفوی
پس از پایان دوران بازیگری، مصطفوی وارد عرصه مدیریت ورزشی شد.
ابتدا به‌عنوان دبیرکل فدراسیون فوتبال فعالیت کرد.
در آن زمان، تیم ملی ایران قهرمان بازی‌های آسیایی ۱۹۹۰ پکن شد که مصطفوی یکی از مهره‌های کلیدی مدیریتی آن موفقیت بود.
سپس در سال ۱۳۷۳ به ریاست فدراسیون فوتبال ایران رسید.
در دوران ریاست او، تیم ملی ایران پس از ۲۰ سال غیبت به جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه صعود کرد؛ یکی از تاریخی‌ترین اتفاقات در فوتبال ایران. او همچنین نقش فعالی در ایجاد نظم و ساختار حرفه‌ای‌تر برای فوتبال ایران داشت.
با این حال، اندکی پیش از آغاز جام جهانی از سمت خود کنار گذاشته شد.
مسئولیت های باشگاهی داریوش مصطفوی
مصطفوی در سال‌های پایانی فعالیت خود، مدیرعامل باشگاه پرسپولیس شد.
او همچنین عضو هیئت مدیره باشگاه نساجی مازندران بود.
در این دوران، تلاش‌هایی برای احیای زیرساخت‌های باشگاهی و توسعه منابع مالی صورت داد.
تجربه مدیریتی‌اش به او این امکان را می‌داد تا ساختارهای فراتر از مربی‌گری و بازیکن‌سازی را دنبال کند.
وی همچنین برای بهبود روابط بین‌المللی فوتبال ایران در دوران تحریم‌ها تلاش‌هایی انجام داد.
حواشی و محرومیت مادام‌العمر داریوش مصطفوی
در سال ۱۳۸۹، مصطفوی از فدراسیون فوتبال به مراجع قضایی خارج از نظام ورزش شکایت کرد که برخلاف مقررات فیفا و اساسنامه فدراسیون ایران بود.
به همین دلیل، کمیته تخلفات او را به‌طور مادام‌العمر از هرگونه فعالیت فوتبالی محروم کرد.
این تصمیم واکنش‌های مختلفی به همراه داشت و برخی آن را سیاسی دانستند.
با این حال، مصطفوی تا پایان عمر به‌عنوان یکی از چهره‌های شاخص فوتبال ایران شناخته می شد و در رسانه‌ها و محافل ورزشی همواره نام او مطرح بود.
زندگی شخصی داریوش مصطفوی
او متأهل و دارای فرزند بود. داماد او چند سال پیش در جریان موج بیماری کرونا درگذشت.
اگرچه خانواده‌اش کمتر در رسانه‌ها حضور داشتند، اما همواره در کنار او در مسئولیت‌های اجتماعی و ورزشی همراه بودند.
مصطفوی شخصیتی کاریزماتیک و جدی داشت که در عرصه ورزشی ایران به‌عنوان مدیری با نظم، برنامه و جسارت شناخته می شد.
اطرافیانش از اخلاق حرفه‌ای و تعهد بالای او به فوتبال یاد می کردند.
میراث و تأثیر داریوش مصطفوی
داریوش مصطفوی از معدود افرادی بود که هم در عرصه بازیکنی و هم مدیریتی، افتخارآفرینی کرد.
او هم با لباس تیم ملی گلزنی کرد و هم از پشت میز مدیریت، تیم ملی را به جام جهانی فرستاد.
نقش او در توسعه سازمانی فوتبال ایران، تشکیل ساختارهای حرفه‌ای، و تربیت مدیران ورزشی بی بدیل بود.
بسیاری از مدیران بعدی فدراسیون فوتبال، تحت تأثیر سبک مدیریتی و تجربه‌های او بودند.
نام او همواره در کنار نسل طلایی فوتبال ایران باقی خواهد ماند.
جمع بندی
داریوش مصطفوی، متولد ۱۳۲۳، یکی از مهم‌ترین چهره‌های تاریخ فوتبال ایران بود.
او از بازیکنی موفق به مدیری تحول‌گرا تبدیل شد.
در زمان او، فوتبال ایران یکی از درخشان‌ترین دوره‌های خود را طی کرد.
با درگذشت او در مرداد ۱۴۰۴، جامعه ورزشی ایران یکی از ستون‌های اصلی خود را از دست داد.
اما میراث فوتبالی و مدیریتی‌اش، برای سال‌های سال در خاطر علاقه‌مندان و کارشناسان باقی خواهد ماند.
گردآوری: کاشمر سلام
