عرضه لباس رزمی

عرضه لباس رزمی عمده و تکی فروشی با باربری پست و ترمینال اتوبوس

انواع ورزش های رزمی که به آن هنرهای فنون رزمی هم گفته می شود تلفیقی از فن های رزمی گذشتگان و پیشینیان وسنتی و فنون و تکنیک های جدال های شخص به شخص امروزی و فدراسیونی است.هنرهای رزمی که با سلامت جسمانی رشد ذهنی و روحیه معنوی سروکار دارند. در هنرهای رزمی چند روش وجود دارد با اسلحه بدون سلاح یا ترکیبی از آنها به صورت تکنیکی برای شکستن پا ها و دست ها استفاده می شود.

لباس نینجا فلامنت اصل

لباس نینجا با کیفیت خود را در سایت پارس رزم تهیه کنید. نینجاها را به دلیل تمایلات بودایی خود شورشیان می نامیدند. در آن زمان، درگیری های خشونت آمیزی بین پیروان بودیسم و ​​مذهب ملی ژاپن، شینتوئیسم، رخ داد و گروه شورشی که بعدها به نام یامابوشی شناخته شد، از هنرهای رزمی و تاکتیک و تکنیکهای مارشال های نظامی روش های مخفی و هراس انگیز و از قدرت های غیبی برای حمایت از خود استفاده میکنن.

نینجاها سربازان انسانی بودند که مانند ارواح حرکت می کردند و مانند ارواح محو می شدند. آنها از سایه ها و تاریکی شب برای پنهان شدن استفاده می کردند و لباس های نینجای تیره نیز به آنها کمک می کند. مهارت‌های فنون رزمی فوق العاده و آمادگی بدنی و روانی آنها سبب می‌شد کسی نتواند جلوی آنها را بگیرد یا با آنها رو در رو شود.

عالی ترین استعدادهای آنها عبارتند از حواس جمعی هوشیاری، تیزبودن سرعت عمل، پریدن های با ارتفاع زیاد پرش های بلند، استعداد زنده ماندن در اثر مسمومیت، بیدار ماندن ،گاز گرفتگی، شکستگی یا و تحمل گرسنگی وتشنگی روزها و شب ها

راه کار فریب درجنگ ، هدف گیری درست و دقیق، منعطف بودن و قدرت جسمی بدنی بسیاربالا، تعادل بالا و تبدیل تکنیک های پرش و سقوط آنها به موجودات افسانه ای است. آنها آموزش دیده اند تا ماموریت خود را به پایان برسانند و سلامت خود را به هر طریقی به دست آورند.

نینجوتسوکارها علاوه بر اینکه یک جنگجوی شجاع بود، یک شکارچی کامل بود که هنرهای رزمی را با پزشکی، شیمی و روانشناسی ترکیب می کرد. آن‌ها قسمت‌های حساس بدن را می‌شناختند و می‌توانستند هر کسی را در سکوت کامل و در یک چشم به هم زدن مات و مبهوت کنند.

گروه دیگری که از نظر پوشش و آموزش به نینجاها و سامورایی ها شباهت دارند راهب شینتو هستند. امروز با گشودن دربهای معبد شائولین به روی عموم راهبان با لباس نارنجی به تمرین کونگ فو می پردازند. نحوه لباس پوشیدن و تمرین آنها را می توان نزدیک به راهبان نینجای شینتو ژاپنی دانست.

لباس‌ تکواندو حرفه ای فلامنت

به مجموعه پیراهن ها شلوار و کمربند لباس تکواندو یا توبوک تکواندو می گویند. یک لباس باستانی کره ای هانبوک است که برای نخستین بار به عنوان لباس رسمی تکواندو استفاده شد. با گذشت زمان این لباس دستخوش یک سری تغییرات شد و به آنچه امروز هست تبدیل شد.

بسیاری از آموزه های شرقی اساس تکواندو را تشکیل می دهند. بر اساس نظریه یین یانگ، جهان از سه جزء اصلی تشکیل شده است که هر یک از آنها را می توان در لباس تکواندو دید.

در این تئوری شلوار تکواندو همان زمین، کمربند تکواندو همان فرد انسان و بالاتنه پیراهن نقش آسمان را بازی می کنند.

 نتیجه گیری نشان میدهد شکل دایره یا نوار نشان دهنده زندگی نا محدود بشر بین زمین و آسمان است علت سفید رنگ بودن لباس تکواندو پاک بودن روح ورزشکار و نماد آرامش و صلح است.

وسایل مورد نیاز تکواندو: کفش، کوله پشتی، ماسک و کاپ یا محافظ روپایی، دستکش، ساق، ساعد، ساق پا لثه برای لباس تکواندو.

اگر می خواهید با لباس تمرین و مسابقه بدهید پیراهن و شلوار سفید است و مدل پیراهن مسابقه معمولا یک دست از جلو بسته هست وسایل دویدن یا لباس باید به اندازه کافی قوی باشد که فشار حرکات رزمی، به ویژه ضربات پا را تحمل کند و درز شکافته نشود.

پومسه این نوع لباس عمدتا برای مسابقات تمرینی و باشگاه های ورزشی استفاده می شود رنگ پیراهن آنها شبیه به مدل های سفید مسابقه ای است و فقط رنگ شلوارشان متفاوت است شلوار پومیس معمولا قرمز یا آبی است و برخلاف مدل رزمی پیراهن، جلو بسته نیست بلکه جلو باز است جنس این لباس خوب یا ضعیف فرقی نمی کند چون فقط جنبه آموزشی دارد.

لباس های تکواندو برای کودکان: بچه ها معمولاً هر روز بزرگ می شوند ، بنابراین نیازی به لباس های حرفه ای تکواندو ندارند.

 این بدان معناست که اگر لباس های حرفه ای برای آنها می خرید ، پس از مدتی اندازه لباس ها برای آنها کوچکتر می شود و دیگر مناسب شما نخواهد بود. اجازه دهید کودک شما لباس های اصلی بپوشد و بعد از اینکه کمربند رزمی آبی و قرمز را به دست آورد وارد سطح حرفه ای در این زمینه شود و برای کوک خود یک دسته لباس حرفه ای بخرید.

کمربند های رزمی شرقی 

با برتن کردن این فرم به سبک و انضباط هنرهای رزمی پی می برید و در احساس غرور اشراف خواهید داشت بسته به رنگ سبک و نوع پوشش می توانید به سطح یک فرد با مهارت در ورزش رزمی برسید رنگ کمربند که نشان دهنده سطح آموزش هنر جو است. آنها بسیار راحت و قابل کنترل هستند و آزادی آنها در اختیار بیشتری را برای ورزشکار قرار میدهند. نظریه ای درباره استفاده بوجود آمدن از نوع رنگ کمربند رزمی وجود دارد اسم استاد جینوروکانو در سال ۱۸۸۰ شیوه بکارگیری رنگ تا کمربند مشکی و بعد از آن نوار یا دان روی کمر مشکی را ابداع کرد. پیش از استفاده از رنگ گواهینامه در ازای درجه به هنرجو اهدا میشد و تنها رنگ سفید و مشکی مورد استفاده قرار می گرفت. این نظم  رنگ بندی و درجه ای که امروزه میبینیم و همه رشته های رزمی از آن استفاده میکنن در سال ۱۹۰۰ شروع به استفاده شد.

شیوه درجه گذاری ورزش های هنرهای رزمی غیر از ورزش های رزمی شرقی زیاد بکار گرفته نشد مثل بوکس و … هنرهای رزمی در نیروهای نظامی مورد استفاده قرار نگرفت. رنگ ها نشانه رتبه به سمت تیرگی که باهم برابر و ارزش یکسان ندارند. در بعضی از هنرهای رزمی شرقی کمربند مشکی بعد از ۳ تا ۴ سال در بعضی ۵ یا بیشتر داده میشود. حتی رنگ های دیگر نیز در یک زمان اعطا نمی شوند کمربند زرد زودتر از سه ماه و سبز شش ماههه. طرح ها گلدوزی و نقش های روی کمربند هست که از باشگاهی به باشگاه دیگر متفاوت است.